LANGILEON BORROKA, ALDAKETAREN INDARRA!

ERREPRESIOA, SOZIOEKONOMIA

1976ko martxoaren 3an Gasteizen gertatutakoa gogoan hartuko dute astelehen honetan Arabako hiriburuan.
Duela 32 urte Espainiako Poliziak bost langile hil eta ehunka zauritu zituen Zaramaga auzoko San Frantzisko eliza hustu zuenean, eta hura gogoratuko dute urtemuga egunean. Duela bi urte ere data esanguratsu hura oroitzeko ekitaldiak egin ziren, baina Ertzaintza oldartu egin zitzaien manifestariei, eta «terrorismoaren apologia» eta desordena publikoak egotzita, auzibidean jarri zituen hiru lagun --horietako bi Martxoaren 3ko Biktimen Elkarteko kideak--.

Aste honetan, akusazio horiek bertan behera uzteko eskaera eginez idazkia aurkeztu du Martxoaren 3ko Biktimen Elkarteak Eusko Jaurlaritzako Herrizaingo Sailean. Izan ere, batetik, «desordena publikoak» leporatuta irekitako auziagatik epaiketaren zain daude, eta, bestetik, haien aurka irekitako zigor auzibideagatik isuna ordaintzea eskatzen die Eusko Jaurlaritzak.

Andoni Txasko elkarteko bozeramaileak azaldu duenez, Espainiako Auzitegi Nazionalak jada ebatzi du 2006ko manifestazioan ez zela «terrorismoaren apologiarik» egin, eta, beraz, azpimarratu du ez duela zentzurik Herrizaingo Sailak akusazioei eusteak. Javier Balzaren departamenduari egindako eskariari atxikimenduak bildu asmoz, gizarte eragile eta alderdi politikoengana joko dutela iragarri du Txaskok.

BIKTIMEN AITORTZA. Herrizaingo Sailari egindako eskakizuna ez ezik, bestelako aldarrikapenak ere nabarmendu nahi izan ditu Martxoaren 3ko Biktimen Elkarteak. Besteak beste, sarraski haren erantzukizun politikoak argitu gabe daudela eta Poliziaren oldarraldiaren ondorioz hildako eta zauritutako lagunak ez dituztela «terrorismoaren biktimatzat» jotzen salatu dute elkartekoek.
Alde batetik, Eusko Jaurlaritzak landu berri duen biktimen aldeko lege egitasmoak ez dituela aintzat hartu gaitzetsi du Txaskok. Gogoratu duenez, 2001ean Ibarretxe lehendakariak eta Eusko Legebiltzarrak konpromiso hori hartu zuten, baina ez dute emandako hitza bete.
Espainiako Kongresuak egindako Biktimekiko Elkartasun legeak eta Oroimen Historikoaren legeak ere ez dituztela terrorismoaren biktimatzat jaso txarretsi du elkarteko eledunak. Hori horrela, Eusko Legebiltzarreko eta Kongresuko alderdiei dei egin die lege horiek moldatu ditzaten «indarkeria mota guztietako» biktimak lekua izan dezaten.

http://www.labsindikatua.org/

http://www.martxoak3.org/

Etxebizitza publikorik hutsik EZ!!

www.elkartzen.org

EIHAR JAGOTEN PLATAFORMA

ERREPRESIOA
"Eihar jagoten" plataforma sortu da Alaitz Areitio preso politiko iurretarra eta
Igor Igartua alde zaharreko preso politikoaren semearen beharrizanei erantzuteko.

Kartzelan izan zuen haurra preso politikoak eta bai ospitalean eta bai gartzelan etxekoen bisitak izaten uzten diete soilik. Hori dela eta plataforma bat sortu dute Iurretan haurraren beharrizanei erantzuten laguntzeko.

Alaitz Areitio, preso politiko iurretarra, Fleuryko gartzelan aurkitzen da 2007ko ekainaren 7az geroztik, bere sorterritik 820 kilometrotara.Atxiloketa eman zen unean, lau asteko haurdun zegoen Alaitz, eta ordutik hona otsailaren 5ean Eihar Igartua Areitio haurra jaio da gartzelan. Azpimarratu beharra dago bai Alaitzek eta bai Igorrek, haurraren aita eta Alaitzekin batera espetxeratuak ere, atxilotu zituztenetik etxekoen bisitak besterik ezin izan dituztela eduki, horrenbeste maite ditugun senide eta lagunon bisitak guztiz debekatuz, eta baita, elkarrengandik metro eskasetara gartzelaratuak izan arren, beraien arteko bisitak galaraziz ere.Haurra izateko unean, Alaitz bakarrik aurkitu da hospitalean, bertan bisitarik jasotzeko aukerarik izan gabe, eta konfiantzazko inoren laguntasunik jaso gabe.

Egoera hau ikusita, Eihar, haur jaioberriaren beharrizanei erantzuteko laguntza taldea sortzen ari gara Iurretako herrian. Zeregin nagusitzat, gurasoak gartzelan dituenez, Eiharren eskubide politiko eta moral guztiak errespetatuak izan daitezen lan egitea dugu, bere zaintza, gaixoaldi, eta orohar suerta daitezkeen arazo guztiei erantzun egoki bat eman ahal izateko.Euskal preso politiko batek estatu frantsesean haur bat izaten duen kasu bakarrenetarikoa da esku artean daukaguna, eta honek informazioa eskuratzea eta gure lana behar bezala burutzea zailtzen duen arren, gogor egingo dugu lan jaio berri den euskal herritar txiki honek ahalik eta bizimodu duinena izan dezan.Eihar jagoten plataformak, beste hainbat ekintzaren artean, otsailak 16rako egitarau bat zehaztu du bizkaiko bertsolarien eta iurretako gazte asanbladaren laguntzaz:Otsailaren 16 ean, larunbata, goizeko 10:00etan mendi martxa bat habiatuko da Iurretako Goiuria ikastolatik, eta arratsaldeko 19:00etan herriko eskoletan bertso saioa izango da:

-Unai Iturriaga

-Igor Elorza

-Iratxe Ibarra

-Onintza Enbeita

-Etxaun Lekue

-Xabi Paia
-Gai jartzaile: Maite Berriozabal

Euskal Herriak horren garai gogorrak bizi dituen une honetan, sortu berri diren kimu errugabeak jagotea gure betebeharra da, lan nekez eta borroka luzeen buruan, behingoz euskal herritarron hitza eta erabakia errespetatuak izan daitezen. Ildo horretan etorkizuneko herkideek, guk orain bezala, paper garrantzitsua jokatuko dute.Beraz, dei argi bat luzatu nahi diegu hemendik Eiharren, eta bere egoera berean aurkitzen diren gainerako haurren, oinarrizko eskibideen alde laguntzeko prest dauden gizabanako eta kolektibo guztiei, otsailaren 16an, eta ondoren ere burutuko diren ekintzetan parte hartzeko, eta pausoz pauso Euskal Herriari etorkizun bat bermatzeko.

Ekintza ikusgarriak eta mobilizazio ugari Euskal Herriarekin elkartasun astean

HERRIEN BORROKA

“Euskal Herriaren Lagunak” aste osoan zehar munduan hamaika lekutan barreiaturik elkartasun astea burutu du. Ekimen eta mobilizazio desberdin eta anitzetaz osatutako egitarauek leku askotan burutu dira, hala nola; Valladolid, Bartzelonan, Pais Válencia, Eire, Mexiko, Portugal, Caracas, Santiago de Chile, Italiako 5 hiritan, Uruguay, Paris, Holanda,… Caracas-eko espainiar enbaxada margoketaz josita agertu da baina mobilizazioa poliziaren errepresioa jasan behar izan du (alkatetza eskubitarra da) eta Santiago-n presentzia poliziala nabarmena izan da. Elkartasuna herrien arteko samurtsuna da! Berriz ere, euskal herritarrak hitzik gabe geratu gara jasotzen dugun elkartasunaren aurrean, mila esker lagunak!

Askapena
Otsailaren 18tik 24ra ospatu den Euskal Herriaren Aldeko II. Nazioarteko Elkartasun Astean parte hartze zabala eta handia izan da. Oraindik datu guzti-guztiak jaso ezin izan baditugu ere, esku artean dauzkagunekin oso pozik egoteko moduan gaude. 25 hiritan baino gehiago burutu dira ekimenak, iaz data hauetan egin zirenen bikoitza baino gehiago.
Parte hartu duten lagunak ere askoz gehiago izan dira, lehen zenbaketen arabera 2.000 lagun baino gehiagok hartu dute parte elkartaratze, hitzaldi, bideo emanaldi, afari eta horrelakoetan. Bestalde, Euskal Herriaren Lagunak taldeak leku gehiagotara hedatu dira eta bestelako erakunde politiko eta herri mugimenduen parte hartzea ere areagotu da.

Alde horretatik, Askapenak zoriontzen ditu EHL-ko taldeetan lanean ari zareten guztioi, bai eta Euskal Herriaren Aldeko II. Nazioarteko Astean parte hartu duzuen erakunde eta herri mugimendu guztioi ere.
Ezin dugu oharkabean pasatzen utzi, iaz bezala, poliziaren presentzia ere nabarmena izan dela, eta leku batzuetan itogarria. Ezin dugu ahaztu iaz fetxa hauetan ere poliziak jokatu zuen papera, Parisen, adibidez, 16 lagun atxilotu zituzten elkartaratze baketsua egiten ari zirenean, inongo istilurik sorturik ez zegoela. Aurten, berriz, uniforme kolore andana ikusi izan dira hainbat herrialdetan, bai eta kalez jantzitako asko ere. Leku batzuetan izkutuago eta besteetan nabarmenago, argazkiak atera dituzte eta bideo grabaketak egin, Caracasen, berriz, manifestarien kontra oldartu ziren, granada negar-eragileak bota eta gero sekulako intoxikazio mediatikoa eragin, talde hauen kriminalizazioa, besterik bilatzen ez dutelarik.
Euskal Herriari elkartasuna adierazi eta bizi dugun salbuespen egoera salatzea ez da debaldekoa, eta horregatik eskertzen dizuegu guztioi egindako lan aparta: estatu espainola eta frantsesaren errepresio eta ukazio politika lau haizetara zabaldu duzuelako.


Herriz herri.
Ekimenak Montevideon hasi ziren, bertan bideo emanaldia egin zuten, eta ondoren Euskal Herriaren gaineko solasaldia, CX36 Radio Centenario eta Resumen Latinoamericano egunkariak antolatu eta Movimiento 26 de marzo, Partido Comunista Revolucionario eta Fogoneros taldeek hartu zuten parte, besteak beste. 100 bat lagun bildu ziren.

Estatu espaniarrean ere hainbat lekutan izan ziren ekimenak, Gaztelako Valladoliden elkartaratzea eta esku orrien banaketa egin zuen ‘Comite de Solidaridad con los Pueblos’ taldeak deituta eta ehun bat lagunek parte hartu zuten (azpimarratzekoa da azken urtean talde honek 3 hitzaldi/bideo emanaldi jendetsu antolatu dituela ehundaka lagunen parte hartzearekin eta bertako ezker sektoretako talde gehienen parte hartzearekin). Gainera ostiralean ekitaldi politikoa eta afaria egin zuten euskal gazte independentista batekin eta 50 lagun bertaratu ziren.
Països Catalansetan Bartzelonan eta Paìs Valenciá-n izan dira ekimenak. Bartzelonan ohi bezala oso jendetsua izan da, atzo igandea, Euskal Herriaren aldeko eguna ospatu zuten katalan eta euskal dantzariak, bastoners, ekitaldi politikoa (Gabi Basañez Askapenaren kidea eta Jordi Villanueva Amics i Amigues de Euskal Herria-ko kidea izan ziren hizlariak) eta bazkaria. 300 lagunek hartu zuten parte.

País Valecià-n berriz Floren Aoiz idazlearen eskutik 3 hitzaldi izan dira Valèncian ‘Ateneu Popular’-ek antolatuta, Alacant-en ‘Amics y amigues de Euskal Herria’-k eta Castelló-n Casal Popular-ek. 30, 80 eta 25 lagunek hartu zuten parte hurrenez hurren, eta Floren Aoiz-en blog-ean jasotzen den bezala (http://elomendia.com/), parte hartze aktiboa, jakinmina eta galdera zorrotzak izan ziren bertan.
Estatu frantsesean ere izan zen elkartasun ekimenik, Parisen hain zuzen ere. Bertan Eukal Herriaren Aldeko Elkartasun Komiteak antolatuta, bideo emanaldia, hitzaldia (Aizpea Abrisketa Batasunaren mahaikideak emanda) eta luntxa egin zen 80 lagunen parte hartzearekin, gainera Errepresioaren Kontrako Korsikar Komiteak, Mapucheekin Elkartasun Komiteak, Lokarriak, Secours Rouge-k, Lilleko Euskal Herriaren Aldeko Komiteak, Txalaparta irratiak eta beste kolektibo batzuek hartu zuten parte.

Holandan, berriz, astean parte hartzeko ekimena bestelakoa izan da: ANV-EAEren aldeko bozketa zibernetikorako aukera ematen dute Euskal Herrirako autodeterminazio eskubidearen alde eta Euskal Herri independiente eta ezkertiar baten alde. Herrika bozkatzen da eta honezkero 7.000 boto baino gehiago pilatu dituzte bi asteetan.
Eire-n elkartaratzeak izan dira espaniar enbaxada eta kontsulatuen aurrean Derry, Cork, Dublin eta Belfasten, aurreneko hiruretan 20-30 lagun bildu ziren eta Belfasten, berriz, 50. Euskal Herriaren Aldeko irlandar komiteeek antolatuta egin dute eta Belfasten, gainera, Euskal Herriko kartel politikoen erakusketa izan da, bai eta bideo emanaldia ere.

Italian, izan dira elkartaratze handienak, Milanon batez ere. 5 hiritan izan dira ekimenak. Erroman Marian Beitialarrengoitiak, Hernaniko alkateak joan den ostegunean eman zuen hitzaldia elkartasun afari batean, 60 lagun bilduak zirelarik. Bezperan Julen Arzuagak, behatokiko kideak ere hitzaldi eman zuen, beste hainbat lagunen aurrean. Brescian, bideo emanaldia, informazio banaketa eta kontzertua antolatu zuten, ehun lagun bildu zituzten.

Bolognan 100 lagun bildu ziren, informazioa eman, eta manifestazioa egin zuten poliziak lagunduta. Torinon Palazzo Nuovoko unibertsitatean informazio puntu bat jarri da egun osoan zehar material askorekin eta erakusketa batekin, larunbatean, erriz, material guztia unibertsitatetik atera eta kalean egin zuten elkartaratzea eta informazio banaketa, 60 bat lagunek hartu zuten parte. Bergamon ormairudi erraldoi bat margotu zuten. Eta azkenik Milanon, Euskal Herriaren Aldeko manifestazioak eta Herri Kurduaren aldekoak bat egin zuten eta guztira ehundaka lagun bildu ziren.
Europako ekimenekin bukatzeko Lisboan, ASEH-k deituta, hamarnaka lagun bildu ziren espaniar enbaxadaren aurrean, Euskal Herriaren kontrako errepresioaren etetea eskatzeko, alderdi politikoen ilegalizazioa salatzeko eta Euskal Herriari elkartasuna adierazteko. Bertako egunkari batek eginiko kronika hemen: http://www.portugaldiario.iol.pt/noticia.php?id=919181&div_id=291.
Berriro, ozeanoa gurutzatuta, Kolonbiako Caliko unibertsitatean bideo emanaldia egin zuten hamarnaka lagun bilduta.
Txileko Santiagon, ostiralean, ‘Movimiento Patriótico Manuel Rodríguez’-ek deituta elkartaratzea egin zuten eta bertatik ere presentzia polizial handia salatu dute, uniformez eta kalez jantzita polizi txiletarrak eta espaniarrak ere.
Mexikon, larunbatean, Xabier Mina diasporako kolektiboak deituta elkartaratzea egin zuten espaniar enbaxadaren aurrean, guztira 40 bat lagun bildu ziren eta presentzia poliziala ere oso handia izan zen, bai uniformez, bai kalez jantzita. Ekimena bideoz ere grabatu zuten eta hementxe dago ikusgai: http://euskaltube.com/play.php?vid=1353.
Argentinan Martxoaren 6rako ari dira ekimena prestatzen, eta hurrengo egunetan ekimen gehiago iragarri dira Italiatik eta WallMaputik.
Bukatzeko, Caracasen gertatua berriro ere salatzen dugu. Ostiralean goizeko hamarrak aldean 120 lagun bildu ziren Caracasen espaniar enbaxadaren aurrean. Deialdia Coordinadora Simón Bolívar, Casa de Encuentro Bolivariana “Freddy Parra”, Emisora libre “Al son del 23″, Coordinadora Continental Bolivariana, Coordinadora Popular de Caracas, Movimiento Gayones eta M-28k egin zuten.Udal horretako eskumako alkateak, Leopoldo Lópezek, prozesu bolibariarraren kontrakoak, bidali zituen poliziak eta negar eragiteko jaurtikiak erabili zituzten elkartaratzea sakabanatzeko, geldi eta kantuan ari zirelarik. Ondoren izan den intoxikazio mediatikoak tortilari buelta eman dio, eta manifestariak bihurtu zituen granada negar eragileen jaurtitzaile.Berresten dugu larunbatean publiko egin genuen salaketa:http://www.askapena.org/berriak/men/karpeta_eu/436/ind_aska

Balorazioa
Askapenak eskertu eta zoriontzen ditu Euskal Herriaren Aldeko Nazioarteko Elkartasun Astean parte hartu duzuen eragile guztiak. Bestalde, nabarmena izan da urtebetean Euskal Herriarekiko elkartasunak izan duen gorakada (azken urteetako gorakada hobeki esanda). Gorakada horrek bi arrazoi nagusi ditu: batetik egindako lan handia eta ona eta bestetik, estatu espaniar eta frantsesaren ukazio eta errepresio politiken areagotzea. Estatu biak eta elkarlanean errepresioa goreneko mailara eraman dute, eta egun Euskal Herriaren eraikuzantzaren aldeko konpromisoa adierazten duen edozein eragile dago jomugan, izan alderdi politiko, izan kazetari, izan laborari edo herri mugimenduetako kide, izan gazte edo zahar.

Herri honetarako demokraziarik inoiz ez badugu ezagutu ere, azken urteetan ezarri duten salbuespen egoera, Europako eskubide zibil, politiko eta gizakiaren kontrako urraketen lehen postura eraman gaituzte.
Espaniar eta frantses estatuek nahiko lukete salbuespen egoera hori ezarri, eta Euskal Herrian hori hala onartzea, eta beldurrak jota denok etxean sartzea, gisa berean nahiko lukete beste herrietako lagun eta eragile solidarioek ere begiak itxi, belarriak estali eta ahoa ixiltzea. Baina olatu faxista berri honen aparrak gainez egiten du Euskal Herrian eta munduko herri solidarioetan.

Errepresio eta ukazio politika horrek estatuen demokraziaren osasunari kalte egiten dio eta gaur ezker abertzalearen kontra jotzen duten bezala, bihar ezkertiar edo independentista diren beste batzuen kontra joko dute. Errepresioa eta ukazioa gogorra, latza eta sufrimendu gehiagoren eragilea da, eta gainera herri honen askatasun nahierako antzua da.
Estatuek errepresio eta ukazio poltika hori eten dezaten, Euskal Herrian gure askapen borrokan aintzina egiten jarraitzea da gakoa, baina Nazioarteko elkartasuna ezinbestekoa da, horregatik, beste behin ere, erakusten duzuen grinagatik, eta gure herriarekin daukazuen samurtasunagatik: MILA ESKER!
Haimaka herri borroka bakarra!

TORTURARIK EZ!

ERREPRESIOA

Igor Portu, tortura arrastoekin, Donostiako ospitalean egin zizkioten irudietan
Donostiako Auzitegiaren aginduz, hainbat erreportaje grafiko egin zizkioten ospitalean. Biharzortzi guardia zibilek deklaratuko dute inputatuta.

Igor Portu urtarrilaren 6an atxilotu zuen Guardia Zibilak Arrasaten, Mattin Sarasolarekin batera. Hurrengo eguneko goizaldean, Donostiako ospitalean ingresatu zuten, kolpe aztarnekin eta birika batean odol isurketarekin. Ospitalean zegoela, Donostiako Auzitegiaren aginduz hainbat erreportaje grafiko egin zizkioten, lesioen jatorria ikertzeko asmoz. Goiko argazkiak, epaitegiaren esku dauden erreportaje horietako ale batzuk dira. Lehengo hirurak ospitalera iritsi zenean egin zizkioten. Laugarrena, ordu batzuk beranduago, Zainketa Intentsiboetan jarri zutenean

.

ABORTATZEKO ESKUBIDEAREN ALDEKO MANIFESTAZIOA IRUÑAN!!

EMAKUMEA

Más de 2.500 personas participaron el pasado sábado 16 de Febrero en la manifestación por el derecho al aborto en Iruñea, que transcurrió sin incidentes.

Izaskun Guarrotxena y Maite Segurola Euskal Herriko Bilgune Feminista
¡Aborto libre y gratuito ahora!

Pero no sólo los supuestamente progresistas utilizan el «tema mujer» como bandera de campaña. Es algo que se hace sin prejuicios desde cualquiera de los partidos
En los últimos meses y, sobre todo semanas, el aborto ha vuelto a salir a la palestra de los medios de comunicación y los juzgados. Y no es para menos, pues este tema tan controvertido es una lucha histórica del movimiento feminista que no acaba de ser lograda. Aun así, esta vez la intencionalidad del Gobierno del Estado español en sacarla es más bien dudosa.
Se esta haciendo, desde los sectores mas conservadores, una interpretación alarmista e intencionada en torno al aborto. Las detenciones, las sospechas infundadas en torno a la practica transparente de clínicas para la interrupción de embarazos o el llamamiento a veintiocho mujeres a declarar sobre unos hechos acaecidos hace un año son una señal clara de que las conquistas mínimas -y sin embargo insuficientes- logradas en torno a nuestros derechos por la lucha de tantas mujeres están en tela de juicio.
Si unimos a este hecho el desfile celebrado por la Iglesia católica en torno a la familia tradicional y todo lo declarado por los obispos en dicha celebración podríamos decir que el baile de votos para marzo ya ha comenzado. Y además, con un objetivo añadido: atacar contra la libre elección de las mujeres a decidir sobre su cuerpo, contraponiendo el derecho a la vida y los derechos de las mujeres.
Vemos como, cada vez que se acercan algunas elecciones, los partidos políticos utilizan ese recurso tan fácil de hablar sobre las desigualdades que vivimos las mujeres y sobre qué soluciones nos van a dar cuando las ganen. Pero después de acabada la campaña nos encontramos con otro fraude, otra promesa convertida en agua de borrajas. En este caso tenemos pruebas: el PSOE prometió hace cuatro años abordar el tema del aborto cuando estaba en campaña. Y han recordado su promesa ahora, cuatro años más tarde, otra vez en campaña, con propuestas que hacen publicas pero que no son ni siquiera formalizadas.
Pero no sólo los supuestamente progresistas utilizan el «tema mujer» como bandera de campaña. Es algo que se hace sin prejuicios desde cualquiera de los partidos.
Las mujeres estamos hartas de que nuestra imagen y forma de ser, pensar, sentir o vivir sea utilizada de manera moralista y vendida a precio de voto; de voto barato, pues sale barato mentir tan descabelladamente y no hacerse cargo de las consecuencias. Necesitamos y exigimos que se pongan medios para cumplir lo prometido.
Es controvertido hablar de la modificación de la Ley del Aborto en un estado que vive en una apariencia democrática que está muy lejos de la realidad. Pocos se atreven en plantear algo que seguramente acabará echándoles del poder o cortándoles el acceso a él. Las razones son simples: la influencia y el poder de la Iglesia católica tanto en el Estado español como en Euskal Herria es inmensa; y tampoco conviene hacer muchos cambios, no vaya a ser que el estado patriarcal de bienestar para unos pocos se vaya a pique.
El ejemplo mas claro lo tenemos en casa, en Nafarroa, donde el Opus Dei habla y los políticos de la derechona asienten gustosamente. Los lazos entre la Iglesia y el poder político son muy fuertes y chocan frontalmente con la consecución de los derechos de las mujeres, como tan claro quedó en las mociones presentadas en el Parlamento navarro allá por septiembre del año pasado.
¿Cómo pueden hablar de más supuestos o de flexibilidad de plazos cuando la ley misma no se cumple? ¿Cómo poner en duda el trabajo de las clínicas de interrupción cuando el 98% de las interrupciones en el Estado español se producen en ellas, pues a las mujeres se las deriva a éstas desde los centros de sanidad públicos?
Las mujeres en Euskal Herria vivimos diferentes realidades, dos estados y tres administraciones que no afrontan el derecho a abortar de la misma forma. Y aunque en el Estado francés tengamos la ley de plazos donde se permite la interrupción hasta las doce semanas, tenemos claro que ni podemos decidir libremente sobre nuestro cuerpo ni se garantiza el aborto por la sanidad pública, y tenemos que acceder a la privada en muchas ocasiones.
Tenemos derecho a decidir sobre nuestros cuerpos y los políticos tienen el deber de garantizarnos dicho derecho. Por eso llamamos desde el Bilgune Feminista a todas las mujeres para que no den un paso atrás. La lucha que no hace tantos años se dio desde el movimiento feminista nos tiene que valer de inspiración para dar nuevos pasos hacia una Euskal Herria donde ejerzamos formalmente nuestros derechos, como por ejemplo en este caso, el derecho a abortar libre y gratuitamente.

GAUR KOSOVO, BIHAR EUSKAL HERRIA!

HERRIEN BORROKA
Kosovoko Parlamentuak independentzia aldarrikatu zuen atzo. Kosovorekin, jada, 52 estatuk osatzen dute Europa. Espainiak herritarren borondatetik abiatutako independentzia aldarrikapena gaitzesi du eta estatua faltsua dela adierazi du.

EPPKren azken agiria (2008ko Otsaila)

ERREPRESIOA

Euskal Preso Politikoen Kolektiboaren agiria
Marko demokratikotik, Euskal estatura!!

Iruzur politikorik ez!!

Agur t´erdi!
Negoziazio prozesuaren amaierak, eta haren haritik, ondorengo hilabeteetan agertutako mugimendu politikoak, bakoitzaren borondate eta egitasmoak, ezin argiago biluztu ditu.
Lehenik eta behin esan behar dugu inoiz lehenago ez garela hain urrun iritsi Euskal Herriaren eskubideen aitortzan, nahiz eta gero gure herriaren eskubideen zehaztapena bildu beharko zukeen Akordio Politikoari muzin egin zion Espainiako Gobernuak, eta baita PNVk ere, prozesua zartaraziz.

Akordio Politikoak, Nafarroa Garaia, Bizkaia, Araba eta Gipuzkoa barne bildu eta erabakitzeko eskubidea jaso behar zuen. Hori izan da ezagutu dugun prozesuaren oinarri nagusia. Gatazkaren konponbideari atea ireki bazitzaion, espainiar Gobernuak bere administraziopeko lau herrialdeentzat autodeterminazio eskubidearen gauzapena ere jasotzen zuen autonomia estatutua onetsi zuelako izan zen, prozesua aurrera eramateko konpromisoa bereganatuz.
Horra hor, aldiz, espainiar Gobernuak bete gabe utzi dituen konpromisoak, izaera politiko eta demokratikoa zuten konpromisoak. Eta bestalde, ezker abertzaleak erakutsitako heldutasun politikoa, ausardia eta konpromiso sakona Euskal Herriaren eta euskal herritar guztien eskubide demokratikoekin. Hortxe, gutxiengo politikoak laburbilduz egindako marko demokratikoaren proposamena, gatazkaren konponbiderako zehatz eta garden. Egun, berresten diharduena, eta larrutik ordaintzen.
Argi eta garbi diogu mugarri politiko inportantea utzi duela kondar gisara Gobernuak zartarazitako prozesuak, eta etorkizunerako ezinbesteko erreferentea izango dela.
Berriz ere, Nafarroa Estatu gaia dela agerian geratu da, hauteskundeen ostean bizi izandako mugimenduak eta itunak horren isla izan dira. Nafarroako etorkizuna Madrilen erabakitzen dela agerian utzi dute. PSOEk UPNri agintzen uzteko hartutako erabakiarekin batera, azpimarratzekoa da PNV eta NaBaik onartu egiten dutela Nafarroari eta nafarrei inposatzen zaien egoera. Euskal Herriaren zatiketa mantentzeko Estatuko botereek Nafarroari ematen dioten rola onartu egiten dute.

Duela 30 urte bezala, ezkutuko paktu horien helburua, Euskal Herriaren zatiketa behin betikotzea da, eta horretarako Nafarroa pieza klabea izaten jarraitzea. Estatuko botereek ongi kateatuta utzi nahi dute Nafarroa, Euskal Herriaren zatiketa bermatzeko ardatz nagusi bezala.
Zentzu berean ulertzen dugu ere Ibarretxek gizarteratutako proposamena. Negoziazio prozesuaren apurketaren ostean, PNVren aldetik posizioa hartzeko iniziatiba baita. PSOEren alboan arituz negoziazio mahaian erakutsitako jarrera herritarren aurrean zuritzeko edota posizio politiko ilun eta zikin horretatik urruntzeko saiakera da.
Ekimen honek, PNVrentzat negoziazio prozesua «parentesi» bat besterik ez dela izan erakusten digu, inolako unetan ez baitu asmo positiborik izan gatazkaren benetako konponbide politiko bat ekarriko lukeen prozesu bat sustatzeko.

Orain, PNVk PSOErekin konfrontazioa eszenifikatzeko asmoz aurkeztu du ekimena. Biek elikatzen dute konfrontazioa, bakoitzaren interes partikularrarentzat onuragarria zaiela kontsideratzen dutelako. Onuragarri PSOErentzat Espainiako Estatuko herritarren aurrean posizioa markatzeko, eta berdin, onuragarri PNVrentzat euskal herritarren aurrean posizioa markatzeko. Horrek erakusten digu PNVk asmo eta nahikeria elektoralistarekin aurkeztu duela proposamena.
Egitasmoak helburu nagusi bat du beraz: PNVren posizioa ezartzea hauteskunde zikloari begira (2008ko espainolak/2009ko autonomikoak). PNVrentzat gasolina politikoa izateko xedea du ekimenak, asmo elektoralista huts horretatik landa, bere gauzagarritasunari dagokionez sinesgarritasunik gabe jaio dena.
Kanpora begira agertzen duten azaleko konfrontazioaren gainetik, PSOE eta PNV ados daude fase politiko honetan egingo dituzten pauso politiko estrukturalen inguruan. Ekimen horrek bere sakonean, PNVk PSOErekin Estatutu berritu baten inguruan akordio politikoa egitea bilatzen du. Aukera independentistari ateak itxiko lizkiokeena berriz ere, Euskal Herriaren lurraldetasun eta burujabetzari erantzun zuzenik eman gabe.
Funtsezko adostasun horrek erakusten du PSOE eta PNVk estrategikoki oinarrizko ituna badutela, Estatutuaren erreforma baten bidez gaur eguneko status politiko-juridikoa egiazko aldaketarik gabe bere horretan uzteko, Espainiako Estatuaren baitan eta Euskal Herriaren zatiketa mantenduz. Espainiako Estatuko aurrekontuei PNVk emandako babesa edota AHTren inguruan dituzten itunak dira funtsezko adostasun horren adibiderik argienak.
Iruzur politikoaren aurrean, ezker abertzalearen hautua Euskal Herriaren herri gisako etorkizuna ziurtatu dezakeen aukera bakarraren aldekoa da, gero eta argiago ageri zaigun Euskal Herriko Estatua sortzea. Egoera honen erdigunean, Marko Demokratikoaren Proposamenak, Euskal Herriko Estatua sortzeko bidean tarteko urrats gisa hartzen du bere zentzu osoa.
Espainia eta Frantziako estatuek, biek ala biek beren ekinbide errepresiboa indarberritu dute. Eraso horiek inoiz baino zentzu politiko argiagoa hartzen ari dira, estatuen apustu politikoa egonkortzea bilatzen baitute, ezker independentista anikilatzearekin batera.

Negoziazio prozesuan bilatzen zituzten helburu berberak bere horretan mantentzen dituzte orain. Zentzu horretan, errepresioan aplikatzen duten «makila» bestelako mugimenduekin osatzen ari da Espainiako Gobernua.
PSOE eta PNVren artean erreforma estatutario bati begira adostutako ibilbide politikoaren beste aldea ezker abertzalearen aurkako errepresioan agertzen duten adostasuna da: ibilbide horri aurre egingo dion sektore politikoaren kontrako errepresioa, alegia. Beraien apustu hori egonkortzeko, elementu desestabilizatzailea izango dena baldintzatu eta txikitu nahi dute. PSOE eta PNV-NaBairen arteko adostasuna agerikoa da estrategia politiko-militar hori aurrera eramateko.

Euskal Herrian salbuespen egoera indarrean dute, ezker independentistaren anikilazioa bilatzearen zantzuak hartzen dituena, eta inoiz baino modu ageriagoan uzten duena Espainiako Estatuaren izaera anti-demokratikoa.
Frantziako Estatuaren aldetik egindako urrats errepresiboak, azken hilabetetan egindako urrats politikoen harira kokatu behar ditugu. Autonomiaren proposamenaren inguruan zabaltzen hasi den eztabaida politikoa baldintzatzea eta ezker abertzaleak borroka fase berri bat suspertzeko egindako hautua baldintzatzea baitute helburu nagusia. Hori da Estatuak bidaltzen duen mezua.
Gure borroka esparruari erreparatuz gero, bizi ditugun egoera zigortzaile eta neurri bereziak norabide eta helburu berdinean kokaturik daude, estrategia politiko-errepresibo orokorraren baitan, alegia. Bi gobernuek eusten diote gerra klabean oinarritutako espetxe politikari. Sakabanaketa bere horretan mantentzen dute, bakartze eta isolamendu neurriak areagotuz. Harekin batera salbuespenezko legeriari are indar handiagoa eman diote: bizitza osorako espetxe zigorraren aplikazioa, gaixotasun larri eta sendaezinak pairatzen dituzten kideen askatasunak sistematikoki ukatuz edo Iñaki de Juanaren kasua, isla adierazgarri eta lazgarriak dira zentzu horretan.

Gobernu biak gure Kolektiboarekin jokatzen saiatzen ari dira, elementu desitxuratzaile bilakarazteko eta xantaiarako osagai moduan. Gure herriaren askapen borrokaren beste ataka inportanteetan bezala, borroka prozesuan eragin nahi dute presook maltzurki erabiliz eta bahitu politiko izaera indartuz. Nazio askapen mugimenduaren baitan etsipena eta pitzadurak sortzeko ahalegin zahar-berrituekin.
Urte luzetan gure herriarekiko agertutako koherentzia eta konpromisoaren erreferente deserosoa gara, eta honekin amaitzeko ahaleginak biderkatuko dituztela ez dugu inongo zalantzarik. Nola ezkutatu ordea, Europan espetxean denbora gehien daraman preso politikoaren itzala. Nola justifikatu ia 28 urte burni harresien artean bahiturik pasa ondoren, Jose Maria Sagarduik, Zornotzako Mandelak, gure herriaren askatasuna aldarrikatzen jarraitzen duela. Gizon eta emakume askeak izango gara, espetxeratu arren, menderatzea lortuko ez duzuelako!!

Asmo hutsalean ari dira bi gobernuak, gure Kolektiboak aspaldian bereganatu zuelako beren jukutriak indargabetzeko behar beste heldutasun politiko, oso garesti ordainduta bada ere. Aurrerantzean badakite presoon aferari nondik eta nola heldu behar dioten, gu eratorriak garen gatazka politiko eta armatuari konponbide demokratikoa emango bazaio. Aurrerantzean ederki asko dakite zein den gatazkaren korapilo nagusia, eta nondik eta nola askatu behar duten. Bien bitartean, presook gure borroka tokiari helduko diogu. Ez diegu utziko gure burua euskal askapen borrokaren kaltetan erabiltzen, ezta urrik eman ere!
Orain duela gutxi genionez, Euskal Herriak bizi behar du, libre, batu, euskaldun eta justizia sozialean oinarriturik. Horretarako, ordea, aitortua behar du izan, erabakitzeko bere eskubidea errespetatua, eta berau ahalbidetuko duen marko demokratikoa adostua. Euskal Herriak gainditu behar ditu Frantziak eta Espainiak ezarritako mugarri legalak, politikoak, ekonomikoak eta errepresiboak.
Ondorioz, deialdi bat egin nahi diegu Frantziako eta Espainiako gobernuei beren ardurei aurre eginez orain arte eman ez dituzten urratsak eman ditzaten; Nafarroa Garaia, Bizkaia, Araba eta Gipuzkoa batetik eta Lapurdi, Nafarroa Beherea eta Zuberoa bestetik barnebildu, eta gure herriaren erabakitzeko eskubidea jasotzen duten autonomia estatutuak zehazteko akordio politikoetan. Zenbat eta lehenago mugitu norabide horretan, gero eta gehiago irabaziko dugu guztiok.

Deialdia ere euskal herritarrei, herri honen aitortzaren eta erabakitzeko gaitasunaren alde segi dezaten, eraikiko dugun marko berria benetan demokratikoa izan dadin, eta bertan jasoak izan daitezen Euskal Herriaren eta euskal herritar guztion eskubideak. Azken 30 urte hauetako ibilbide eta gertakariek erakutsi behar digute egungo erabakien garrantzia eta ondorioak norainokoak diren. Norabide horretan aritu ginen, ari gara eta arituko gara.
Bukatu aurretik, gure agur eta ohore sentikorrena adierazi nahi diegu bidean utzi berri ditugun lagunei eta euren senitartekoei. Beti gurekin izango ditugu buru eta bihotzean!!

Gora Euskal Herria askatuta!
Gora Euskal Herria sozialista!

Euskal Herria, 2008ko otsaila

ATXILOTUAK ASKATU!

ERREPRESIOA

Sei gazte atxilotu dituzte Gasteizen kale erasoekin zerikusia izatea egotzita
Espainiako Poliziak egin du sarekada, Auzitegi Nazionaleko Santiago Pedraz epailearen aginduz. Beste biren bila joan dira, baina ez dituzte etxean aurkitu. Hainbat miaketa egin dituzte.
Sei gazte atxilotu ditu bart goizaldean Espainiako Poliziak Gasteizen, kale erasoekin zerikusia izatea egotzita. Askatasunak jakinarazi duenez, guztira zortzi gazteren bila joan da Polizia, baina bi ez dituzte etxean aurkitu. Askatasunak izen hauek eman ditu:

• Bergoi Madernaz


• Aitor Juarez


• Asaitz Garcia


• Ganeko Urzelai


• Jon Ligerzana


• Ander Garai

21 eta 25 urte artean dituzte.Lagun horiek atxilotzeaz gain, guztien etxeak miatu dituzte, eta baita Olarizu auzoko elkarte bat eta Aiztogileen kaleko Irauli taberna ere. Operazio hau estatuen ezker abertzalearen aurkako gerra estrategian kokatu beharra dago. Berriro ere, konponbide demokratiko baten aldeko proposamenaren aurrean, errepresioa besterik ez diote eskaintzen Herri honi. Gogor erantzuteko garaia da!

ERREPRESIOA EZ DA BIDEA!

HAU EZ DA DEMOKRAZIA!

Badator GAZTE TOPAGUNEA 2008!

GAZTE MUGIMENDUA


Aurpegia estalita kolpatzen gaituzten zakur amorratuen herrian hazitako gazteria gara, tortura eta espetxearen gau ilunaren mehatxuak jateko arriskua duen gazteria. Ilusio garaiak euren ilunabarrera iritsi direla erakutsi nahi digutelako Parisen, Madrilen, Iruñean eta Gasteizen gotortzen diren korbatadunek.
Ez dute herri hau aitortu nahi izan eta konponbidea irabazi, askatasunarekin gehiago dutelako galtzeko irabazteko baino. Estatu arrazoiak dituzte batzuk eta diruaren epela besteek, baina bat egiten dute euren negozioak aseko dituen aurrekontuetan, gure eskubideak ukatuko dituzten aurreikuspenetan.
Eta eurek legearen, Konstituzioaren eta Liberté, égalité, fraternité-ren eta, kasik, Jaungoikoaren izenean hitz egiten duten bitartean kalean bizitzera kondenatzen gaituzte, aurpegia estalita dutenen mehatxupean; hitz egitea ere ukatu nahi digute “hablar” eta “parler” egitea nahi baitute, gure herriari eta izanari uko egin diezaiogun; eurek gure herria zulatuz diruaren paradisura eramango dituen tren azkarrak eraikitzen dituzten bitartean, herriak bizi dadin beharrezkoa duen hezkuntza sistema boloniar saltsan egosten duten bitartean.
Emakumeok, gazteok, herritarrok… €uroaren zeinuaren menpeko subjektu abstraktu garen gauera ekarri gaituzte, etsiko dugulakoan, bizitzari eta herriari bizkar emango diogunaren uste erdi ustelean. Baina ilunabar horretan, Independentzia hizki larriz idaztea erabaki dugu; Gaztetxea, Herri Eskola, Kontrainformazioa, Parekidetasuna eta Eskubideak idaztea erabaki dugun moduan.
Amestu dugu hamaika aldiz gauaren ilunean argiz idazten genuela INDEPENDENTZIA Euskal Herriko zeruan, iluntasunean ikusi egiten baitugu, argitasunean sinesten dugulako. Eta orain, ametsak amestu ordez betetzea erabaki dugu. Etorkizunak izen bakarra duelako: Independentzia!

7 KATU GAZTETXEA DESALOJATU DUTE!

HERRI MUGIMENDUA

Zazpi Katu resistió todo lo que pudo ante un importante despliegue policial
Zazpi Katu no se lo puso fácil a quienes por la fuerza de las armas y con el apoyo de mazas, hachas y palanquetas desalojaron ayer por la mañana la última sede del gaztetxe del Casco Viejo bilbaino en las escaleras de Solokoetxe. Policías municipales, ertzainas y bomberos lograron finalmen- te clausurar el local autogestionado, aunque los jóvenes anunciaron que no se quedarían de brazos cruzados. Dicho y hecho: por la tarde varios de ellos volvieron a entrar en el gaztetxe.

La operación contra la sede de Zazpi Katu comenzó a las 8.45, cuando se hizo visible el despliegue de Policía Municipal y Ertzaintza en los alrededores del gaztetxe, situado en las escaleras de Solokoetxe. Media hora más tarde, llegaba el personal del Juzgado con la orden de desalojo, al igual que algunas decenas de personas dispuestas a no permitir la clausura.
El ruido estridente de una sirena sirvió de señal de alarma para anunciar a los cuatro vientos que el último proyecto juvenil en el corazón de la villa estaba en peligro. También ayudó el ulular de las dotaciones policiales que se desplazaron hasta la calle Ronda para apoyar el operativo de cierre.

Para las 10.45, Zazpi Katu estaba rodeado de policías municipales y ertzainas provistos con material antidisturbios que, apoyados por un cerrajero, trataron de franquear la puerta de acceso. No lo consiguieron y, por ello, llamaron a los bomberos, que al llegar fueron recibidos por los mismos gritos y consignas que despidieron momen- táneamente al cerrajero.
Bomberos y policías ascendieron por las escaleras mientras arreciaban los gritos de «Zazpi Katu aurrera» y «un desalojo, una ocupación» del medio centenar de jóvenes que, desde la calle Ronda, respaldaban la resistencia desde el interior del gaztetxe. Al llegar frente al acceso, el polvo de extintor lanzado retrajo a bomberos y policías mientras los concentrados les espetaban: «Muy valientes, armados hasta los dientes».
No gustaron las consignas de apoyo a los resistentes y los ertzainas desplazaron a los manifestantes a unos metros, a la vez que comenzaron a identificar a algunos de ellos.
Los gritos de apoyo a Zazpi Katu y la ocupación no cesaron y arreciaron aún más a las 11.35, cuando cuatro bomberos pertrechados de dos mazas, un hacha y una palanqueta empezaron a golpear la puerta del gaztetxe. Unos cinco minutos necesitaron para tirarla abajo y acceder al interior del local, donde los policías municipales procedieron a apagar la estridente sirena que denunciaba el desalojo. Un agente llegó a entrar con un perro para efectuar un registro más minucioso.

Entonces, sorpresivamente, un joven apareció en la cubierta del gaztetxe ondeando una bandera naranja de Bilboko Okupazioaren Mugimendua (BOM), que fue saludado por aplausos y nuevas consignas de apoyo como «gaztetxetik ez dira pasako», «alde hemendik utzi pakean», «ez gaituzue geldituko» o «más cultura fuera Policía», mientras un centenar de personas desde la calle Ronda ondeaba algunas banderolas naranjas y golpeaba objetos metálicos.
La resistencia pacífica del joven obligó a agentes y bomberos a ascender al tejado, donde tranquilamente se encontraba sentado esperándoles. Fue identificado y puesto en libertad. Al descender fue recibido por quienes denunciaban el desalojo. Una vez que los numerosos medios de comunicación abandonaron el lugar, la Policía autonómica cargó contra los concen- trados y detuvo a un joven al que acusó de «falta de respeto a los agentes».
Las reacciones al desalojo no se hicieron esperar. El Consejo de la Juventud de Euskadi mostró su rechazo a la operación y apoyó al movimiento de gaztetxes, al estimar que «son necesarios». Además, trasladó a las administraciones públicas, «y de manera especial al Ayuntamiento de Bilbao, la necesidad de afrontar la realidad de los gaztetxes desde otros parámetros, valorando tanto el trabajo que se hace en los barrios como el esfuerzo de organización juvenil que suponen».
Aralar también denunció el desalojo, que EAE-ANV calificó de «claro ejemplo de la política retrógrada hacia la juventud» del equipo de gobierno PNV-EB. Acusó al Consistorio de apostar por «una ciudad escaparate que vender a los turistas en lugar de preocuparse por las necesidades reales de ésta y de sus vecinos y vecinas; en este caso de la falta de espacios para la juventud».

Precisamente, con la firme intención de no perder ese espacio, un grupo de jóvenes volvió a entrar poco antes de las 20.00 en el local. Allí seguían a última hora de la noche, resistiendo, y han convocado una manifestación para este sábado a las 18:00 de la tarde desde la Plaza Circular de Bilbo.

FIDEL CASTRO KUBAKO PRESIDENTZIA UTZIKO DU BEHIN BETIKO

HERRIEN BORROKA

FIDEL CASTRO RENUNCIA A LA PRESIDENCIA DE CUBA

Kargua ondo betetzeko behar besteko sasoirik ez duela agertu du http://www.granma.cu/ egunkarian plazaratu duen gutunaren bidez. Otsailaren 24an aukeratuko dute presidente berria. 2006ko uztailetik Raul Castro Fidelen anaiak betetzen du kargu hori, behin behinekoz, haren osasun arazoengatik.
El presidente del Gobierno cubano, Fidel Castro, ha anunciado que no aspirará a la presidenciadel país al noencontrarse en las condiciones físicas que exige tal responsabilidad y subraya que el proceso cubano cuenta con la autoridad y experiencia necesarias para garantizar el reemplazo.

ILEGALIZAZIOEN AURREAN...

HERRI MUGIMENDUA

...guk independentzia!

EGUNKARIA AURRERA!

EUSKERA, ERREPRESIOA

OTSAILAK 20, Asteazkena
19:30etan UDALETXEAN

Egunkariaren ALDEKO ARGAZKI MASIBOA

Otsailaren 20an bost urte beteko dira Guardia Zibilak, Espainiako Entzutegi Nazionaleko Juan del Olmo epailearen aginduz, Euskaldunon Egunkaria itxi zuela. Eraso judizial hark izugarrizko lurrikara politikoa eragin zuen Euskal Herrian eta jasotako elkartasuna eta gizartearen erantzuna ere tamaina berekoa izan zen.

informazio gehiago: http://www.egunkaria.info/